Mentale problemen bij honden

Een enorm onderschat en haast niet herkend probleem door veel trainers én gedragsdeskundigen: mentale problemen bij honden.

Net zoals mensen, kunnen ook honden mentale problemen ervaren. Depressies, obsessies (ocd gedragingen), eetstoornissen (anorexie), hoogsensitiviteit en (gegeneraliseerde) angststoornissen komen voor bij +- 10-15% van de honden met een ´gedrags´probleem. Deze honden worden vaak symptomatisch behandeld door het ongewenste gedrag af te leren, maar dit veranderd niets aan de onderliggende emotie bij de hond.

Waardoor kan een hond mentale problemen krijgen?
Net zoals bij mensen, is er een heel scala aan mogelijke oorzaken. Hieronder benoem ik de meest voorkomende oorzaken:

1. Erfelijke aanleg. Dit wordt in veel gevallen weg gewoven maar dit is juist zo belangrijk! Goede fokkers zullen altijd kijken naar het karakter van beide ouders en voorouders voordat ze gaan fokken. Helaas zijn er ook veel mensen die hier niet naar kijken of honden op een te jonge leeftijd fokken. Door te fokken met honden die nog niet (mentaal) volgroeid zijn, of al (lichte) mentale problemen laten zien, is de kans groot dat de pups op latere leeftijd ook mentale problemen zullen krijgen. Ook hoogsensitiviteit is vaak erfelijk en komt vooral voor bij echte werkhonden. Honden die slecht tegen een drukke omgeving kunnen, die snel overprikkeld zijn en soms zelfs als agressief bestempeld worden, kunnen simpelweg ook gewoon moeite hebben met het managen van emoties in een bepaalde situatie.
2. Omgeving en situatie. Mentale problemen kunnen ook ontstaan door trauma, bijvoorbeeld wanneer je hond enorm is geschrokken van iets en er wordt een angststoornis ontwikkeld. Of een hond die steeds wordt belaagd door andere honden wanneer hij wilt eten, kan uiteindelijk een afkeer voor eten krijgen. Maar ook een (werk)hond die wekenlang niets te doen krijgt, kan depressie of obsessie symptomen gaan vertonen.
3. Medische problemen. Van sommige medicatie is het bekend dat bijvoorbeeld geluiden harder binnen kunnen komen, de eetlust verminderd of algemeen op de mood van de hond werkt. Wanneer dit lang vol houdt, kan het zijn dat de hond zich hierop dusdanig gaat aanpassen dat het uiteindelijk een ´gewoonte´ wordt.

Niet in alle gevallen is de precieze oorzaak te achterhalen, wat de behandeling natuurlijk moeilijker maakt.

Waaruit bestaat de behandeling dan?
Dat is per hond natuurlijk heel verschillend. Geen hond en geen situatie is hetzelfde. Allereerst gaan we kijken naar wat de mogelijke oorzaak is van de problemen/klachten van je hond. Vanuit daar kunnen we kijken naar wat de precieze diagnose is. Wanneer deze gesteld is, kan er een behandel- en trainingsplan opgesteld worden. Deze is nauw afgestemd op de behoeftes van de hond en van de huidige situatie.

Afhankelijk van de ernst van de klachten, is medicatie een optie. Echter is het nooit de bedoeling dat medicatie gegeven wordt zonder verdere training (zowel van begeleider als van de hond) en het managen van de situatie. Het doel is altijd om medicatie af te bouwen en uiteindelijk te stoppen.

Niet bij alle mentale aandoeningen en problemen is volledig herstel het ultieme doel. Dit zou natuurlijk een prachtig resultaat zijn, maar zeker niet altijd realistisch. Het is dus belangrijk dat er een realistisch doel gezet wordt waar over een bepaalde termijn naar toe gewerkt wordt.

Onthoud altijd dat jouw hond alleen jou heeft. Hij is van jou afhankelijk om zich weer prettig in zijn eigen lichaam en omgeving te voelen. Laat je hond niet (in stilte) lijden, maar begeleid hem weer naar een gelukkig en onbezorgd leven!